Dinsdag

Weer even lekker een ochtendje zwembad. De vogels konden gelukkig weer op hun vertrouwde plekje water drinken dus dat scheelde een hoop boos gekrijs. Wel hoorden we een ander geluid dat we niet konden plaatsen. Het leek wel op een aap. Maar we zagen niets dus misschien was het wel een of andere speciale vogel.
Wat trouwens wel heel confronterend is ook, is dat dit 5-sterren hotel met alle mogelijke luxe echt naast een sloppenwijk staat.
Dus als ik uit mijn raam kijk, zie ik een stukje van de ingang en de mannen in uniform etc en een 50 meter hooguit naar links is de sloppenwijk. Ik kan hier maar slecht aan wennen, maar hier vinden ze dat normaal. Is misschien ook wel  te begrijpen als de helft van de bevolking in de sloppenwijken woont.
Het schijnt ook dat de normale woningen in hartje centrum Mumbai met gemak 1.000.000 euros kosten, dus ja dan krijg je ook wel een heel groot contrast tussen arm en rijk. Normale mensen moeten buiten het centrum gaan wonen. En eigenlijk iedereen die we tot nu toe spraken had een minimale reistijd van 1,5 uur enkele reis. In overvolle treinen waar ze niet kunnen zitten....
Na een uitgebreide lunch in het hotel (we moeten weer tot 01.00) gingen we weer naar de klant toe.
Dat ging allemaal prima, alleen buiten de twee sessies van 2 uur om is er wel echt weinig te doen. Iedereen is gewoon druk aan het werk en ze komen niet echt veel vragen stellen.
Dan voel je je wel een beetje ongemakkelijk, want je gaat ook geen calls doen ofzo omdat het zou kunnen dat er dan toch net iemand binnen komt.

Maar over het algemeen ging het weer heel goed. Nederlandse koekjes (kleine stroopwafeltjes en lotus) en chocolaatjes (Tony chocolonely) vallen erg in de smaak. In het begin zijn ze wat timide maar uiteindelijk gaan ze elke keer weer op.
Gelukkig maar want ik neem ze echt niet mee terug in mijn koffer (scheelt weer ongeveer 5 kilo).

We waren weer rond 01.00 uur in het hotel dus maar gauw weer slapen !