Woensdag

Vandaag startten we om 13.00 uur met de eerste sessie. Dus in ieder geval een rustig ontbijtje. 
Zwembad sloegen we vandaag maar even over, want dat was nagenoegd niet de moeite. 
Vandaag was het een stuk drukker op kantoor, en de groepen waren ook best groot, maar wel heel interactief. Wel weer veel heftig schudden van de hoofden vandaag. Maar ook daar raken we al een soort van aan gewend.
Er waren een paar ticketing agenten helemaal vanuit Pune gekomen voor ons (4 uur rijden) en die waren echt super blij.

Op de terugweg van kantoor naar het hotel werden we weer opgehaald door een chauffeur van het hotel. Normaal gesproken zijn dit wel normale redelijk timide mensen, maar nu hadden we er eentje...
Hij begon al met ons complimenten geven dat hij niet zo lang op ons had staan wachten, thank you madame, you are so kind, you are the best, you are so good.
Toen begon hij een verhaal te vertellen over een keer dat hij 3 uur op een man had staan wachten en dat hij naar het toilet moest weet ik het allemaal. Vervolgens begint hij een chinese zakenman na te doen, en eigenlijk een soort van zijn accent belachelijk te maken. In eerste instantie moest ik wel om hem lachen, maar het begon nu echt wel irritant te worden. Ik zei dus ook: nou ik vind jullie ook heel raar praten hier in India. Haha.
Echt een vreemde snuiter, maar blijkbaar heb je die hier ook gewoon. Ik heb nog even overwogen om te klagen, maar ja met al die armoede hier ga je ook niet verantwoordelijk zijn dat iemand straks geen baan meer heeft. Maar wat een gek zeg.
We konden deze avond eindelijk weer in het hotel eten en niet even een snelle hap. We kozen voor Indiaas vanavond.
We hebben verschillende restaurants in het hotel, maar we zijn niet voor niets in India toch ?
Na lang twijfelen (er was zoveel lekkers) kozen we voor curry, madras. Er stond wel bij Spicy, dus toch maar even checken of het Indiaas spicy was of zoals wij spicy kennen. Het bleek toch wel erg spicy te zijn, maar voor ons kon het ook minder spicy gemaakt worden. Nou daar gingen we voor. Lekker naan met knoflook erbij en een glas wijn. Helaas is de wijn hier wel erg prijzig, maar we hadden het wel verdiend vonden we.
Het eten (en de wijn) was echt heerlijk, maar voor onze begrippen toch nog wel erg heet. Maar we vonden het evengoed heel erg lekker.
Na het eten gingen we nog even in de bar zitten, waar een pianist aan het spelen was. Door onze barmanvriend, (die we ook wel de mangoman noemen omdat hij aangaf mangos in zijn tuin te hebben en er wel 10 tegelijk eet) werden we voor de piano neergezet.
Uiteraard moesten we vertellen waar we vandaan kwamen en vervolgens begon hij eerst allerlei spaanse liedjes te spelen voor Elena en daarna Tulpen uit Amsterdam voor mij. Dus zelfs in Mumbai kom je deze tegen...
Uiteraard wilde ook hij met ons op de foto (wie niet?) en we moesten hem beloven de volgende dag weer te komen.

Nu maar lekker slapen, morgen beginnen we om 10 uur dus iets vroeger eruit, maar ook eerder klaar !